Zanim sprawisz sobie psa – Co należy wiedzieć o rasie bulterier?
Bulterier to rasa o charakterystycznym wyglądzie i z pewnością nawet mało zorientowana w psich rasach osoba nie pomyli jej z żadną inną. Rzeczą gustu jest uroda danego psa, natomiast w przypadku bulteriera istotny jest jego charakter i usposobienie. Bez wątpienia decyzja o kupnie jakiegokolwiek psa, a tym bardziej bulteriera, nie powinna być podejmowana pod wpływem chwilowego zauroczenia. Co należy wiedzieć, zanim bulterier stanie się członkiem naszej rodziny?
Pochodzenie rasy Bulterier – Skąd pochodzi bulterier?
W połowie XIX wieku angielski kynolog, James Higgs, ustalił po raz pierwszy typ rasy psa o charakterystycznej, jajowatej głowie. Po raz pierwszy bulterier został zaprezentowany na wystawie w 1862 roku w Birmingham, a pięć lat później utworzono klub rasy. Jeszcze wcześniej była znana odmiana miniaturowa, jednak nie zyskała szerszej popularności, a w 1918 roku została nawet wykreślona z listy ras uznanych przez angielski Kennel Club. Dopiero w 1938 roku pułkownik armii brytyjskiej, Richard Glynn, stanął na czele grupy miłośników miniaturowych bulli i utworzył wraz z nimi klub tej rasy.
Pierwotnie bulterier został wyhodowany w XIX wieku do walk psów drogą krzyżowania buldogów z terierami, co zaowocowało rodzeniem się niezbyt dużych psów o ciętości teriera i sile buldoga. Walki psów stały się popularne i przynosiły pokaźne zyski, a wkrótce moda na nie z udziałem bulterierów zawędrowała za Atlantyk. Na szczęście zostały oficjalnie zakazane.
Obecnie zarówno bulterier jak i bulterier miniaturowy mają ten sam wzorzec, ustalony przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Jedyną różnicą jest limit wzrostu dla miniatury – wysokość w kłębie nie może przekraczać 35,5 cm. Dla wielkości standardowej limit wzrostu nie jest ustalony.
Wygląd bulteriera – opis rasy
Jest to pies mocno zbudowany, silnie umięśniony, ale proporcjonalny. Spośród innych ras wyróżnia go jajowata głowa, o opadającej linii profilu (tzw. down face), tworzącej łagodny łuk w kierunku czubka nosa. Nos powinien być zawsze czarny z opadającym koniuszkiem. Uzębienie pełne (42 zęby), zdrowe, mocne, zęby równo rozstawione. Zgryz nożycowy – siekacze szczęki ściśle przykrywają siekacze żuchwy i ustawione są pionowo. Oczy wąskie, wyglądające jak trójkątne, o przenikliwym spojrzeniu, czarne lub bardzo ciemnobrązowe. Uszy małe i cienkie, pies powinien umieć je postawić pionowo.
Sierść bulteriera
Szata bulteriera jest krótka, jednakowej długości na całym ciele, twarda i przylegająca, lśniąca. W sezonie zimowym może być dwuwarstwowa, z miękkim podszerstkiem. Dopuszczalne umaszczenia:
- Białe – czysto biała sierść na całym ciele, skóra może być pigmentowana, łaty na głowie nie są wadą
- Kolorowe – pręgowane, płowe, rude, tricolor, z domieszką bieli lub bez, zawsze kolor podstawowy powinien dominować. Na wystawie przy osobnikach równej klasy należy preferować pręgowane.
- Umaszczenie błękitne i czekoladowe w najwyższym stopniu niepożądane.
Wzrost i waga bulteriera – ile waży dorosły bullterier?
Odnośnie wzrostu i wagi bulteriera standardowego nie ma wskazań; pies musi jednak mieć wymiary odpowiadające typowi oraz płci – dymorfizm płciowy u tej rasy musi być bardzo wyraźny. Budowa ciała ma być harmonijna i proporcjonalna.
Psychika bulteriera – Charakter – Agresja
Przeczytaj wypowiedzi właścicieli bulterierów piszą tutaj jaki charakter mają ich psy. Rasa ta budzi sporo kontrowersji. Komentowane w mediach przypadki pogryzień skutkowały niechęcią do bulterierów ze strony wielu osób. Być może miała tu znaczenie świadomość, że psy te wyhodowano do walk. Niemniej, agresja nie jest cechą charakterystyczną tej rasy. Co więcej, jest wadą dyskwalifikującą. Psy agresywne nie mogą brać udziału w wystawach ani nie są dopuszczane do rozrodu przez odpowiedzialnych hodowców.
Bulterier jest psem pełnym energii i odważnym. Zawsze jest chętny do zabawy, choć ma zrównoważone usposobienie i umie być zdyscyplinowany.
Szkolenie bulteriera – Tresura
Jak każdy terier, jest uparty i ma własne zdanie. Dlatego potrzebuje kochającego, ale konsekwentnego przewodnika. Nie wolno jednak wobec psa stosować jakiejkolwiek przemocy. Wychowanie musi polegać na pozytywnej motywacji. Bulterier jest psem o ogromnej inteligencji i odpowiednio prowadzony będzie chętnie współpracował, zwłaszcza że jest bardzo przyjaźnie nastawiony do ludzi.
Dobre wychowanie szczeniaka bulteriera
Po przodkach – angielskich terierach pozostał mu też instynkt łowiecki. Nieumiejętnie prowadzony pies może stać się postrachem innych zwierząt w okolicy, zarówno psów, jak i kotów. Tymczasem dobrze wychowany bulterier może mieszkać w domu z kotem i dzielić z nim posłanie. Natomiast z wymienionych powodów (upór i „żyłka” łowiecka) nie nadaje się jako pierwszy pies dla rodziny, nie jest też polecany dla dzieci.
Socjalizacja szczeniaka
Odpowiedzialny hodowca zaczyna socjalizację szczeniąt stosunkowo wcześnie, w wieku około 4 tygodni, kiedy małe mają jeszcze ciągły kontakt z matką i innymi psami w hodowli. Socjalizacja polega na zaspokajaniu ciekawości, która u szczeniąt w tym wieku jest ogromna. Lubią one poznawać nowe sytuacje, zabawki, zapachy, odgłosy życia domowego. Elementem wczesnej socjalizacji są też kontakty z gośćmi, oczywiście przy zachowaniu zasad higieny. Dobrze socjalizowane szczenię jest żwawe, żywotne, chętnie się bawi, przybiega do ręki, domaga się pieszczot. Szczeniak niesocjalizowany jest wycofany i zalękniony, chowa się w kąt, nie reaguje na wołanie. Takie zachowanie jest niedobrym prognostykiem. Przeczytaj więcej: socjalizacja szczeniaka bulteriera
Wybór szczeniaka z hodowli
W aspekcie socjalizacji i przyszłego dobrego wychowania istotne jest, gdzie szczeniak zostanie kupiony. Cena nie może być zasadniczym kryterium wyboru. Wielu pseudohodowców ogłasza w serwisach mioty bulterierów, podając „atrakcyjną” cenę. Nie należy sugerować się ładnymi zdjęciami; jest bowiem niemal pewne, że para rodzicielska została dobrana przypadkowo, a szczeniaki nie zostały prawidłowo socjalizowane. Zobacz: Lista hodowle bulterierów w Polsce
Jak znaleźć dobrą hodowlę i kupić szczeniaka?
Zanim zdecydujemy się na bulteriera, warto byłoby udać się na kilka wystaw psów rasowych w najbliższej okolicy. Obecnie jednak, z uwagi na pandemię, wystawy są zawieszone, zatem pozostaje kontakt z najbliższym oddziałem Związku Kynologicznego w Polsce, gdzie należy zadzwonić w dniu dyżuru kierownika sekcji rasy. Wykaz oddziałów z numerami telefonów i godzinami dyżurów podany jest na stronie Związku (zkwp.pl). Na tej samej stronie w zakładce „Wzorce ras FCI” znajdziemy obowiązujący wzorzec rasy.
Kierownik sekcji udzieli dokładnych informacji o rasie, wskaże hodowlę, w której są aktualnie szczenięta i z której warto nabyć pieska. Zwykle dochodzi do wstępnej wizyty w hodowli. Uczciwy hodowca pokaże cały miot i jego matkę, a jeżeli na miejscu jest ojciec – także i jego. Zwracamy uwagę na warunki, w jakich dorastają szczeniaki, jak są socjalizowane i nie krępujemy się zasypywać hodowcę pytaniami – od tego jest, aby na wszystkie wyczerpująco odpowiedzieć. Pytamy przede wszystkim o zdrowie pary rodzicielskiej, odrobaczanie, szczepienia, żywienie.
Wystrzegamy się kupowania z ogłoszeń! Roi się w nich od pseudohodowców. Niestety, wielu z nich nie ma pojęcia o doborze hodowlanym, badaniach genetycznych, ba! nierzadko nie odrobaczają i nie szczepią szczeniąt, co może skutkować infekcją np. parwowirozy lub nosówki, w 90 proc. śmiertelnych.
Na koniec ważna uwaga: szczenię nabywamy z metryką, nie z rodowodem. Rodowód wyrabiany jest na życzenie nowego właściciela na podstawie metryki. Oczywiście nie ma takiego obowiązku, jeżeli nie zamierzamy psa wystawiać ani rozmnażać. Metrykę wydaje nowemu właścicielowi hodowca razem ze szczeniakiem.
Zdrowie, choroby psów rasy bulterier
Bulterier jest rasą odporną na ból i rzadko sygnalizują, że coś im dolega. Ważna jest więc obserwacja. Rasa ta miewa problemy z oczami i uczuleniami na tle pokarmowym lub ukąszeń przez owady. Natomiast ze schorzeń o podłożu genetycznym zdarza się wypadanie rzepki lub dysplazja stawów biodrowych, dlatego tak ważne (choć nie ma obowiązku) jest badanie pary rodzicielskiej w tym kierunku. Białe bulteriery mogą zapadać na głuchotę, natomiast zwierzęta starsze miewają kłopoty z sercem i nerkami.
Czym karmić bulteriera – jaką karmę wybrać?
Można psa żywić posiłkami domowymi, ale wówczas wymagają one suplementacji witaminowo-mineralnej. Wygodniejsza w użyciu jest gotowa karma, ale musi pochodzić od dobrego producenta, nigdy z hipermarketu. Posiłki podajemy psu rano i wieczorem. Szczeniaki karmimy kilka razy dziennie. Niezjedzone resztki sprzątamy, jedzenie nie może stać w misce cały dzień. Natomiast pies musi mieć przez całą dobę dostęp do świeżej wody.
Wychowanie i szkolenie bulteriera
Bulterier szybko się uczy i lubi być motywowany. Natomiast lekcje nie mogą być długie, aby psa nie zanudzić i nie zniechęcić. Za każde dobre wykonanie zadania musi być pochwała lub smakołyk.
Należy jednak pamiętać, że szybkie przyswajanie dotyczy także złych nawyków. Dlatego nie powinno się np. podkarmiać psa przy stole. Wielu właścicieli pozwala swoim psom spać w łóżku. Nie ma w tym nic niewłaściwego, ale trzeba mieć na uwadze, że niekiedy odzwyczajenie pupila od tego jest po prostu niewykonalne.
Po zakończeniu kwarantanny okołoszczepiennej wskazane jest zapisanie szczeniaka na zajęcia w psim przedszkolu lub zamówić indywidualne lekcje z psich szkoleniowcem. Będzie to na pewno z korzyścią dla dalszego szkolenia w zakresie posłuszeństwa.
Przeczytaj czy szkolenie bulteriera przypomina szkolenie yorka?